🎊 Jak Zainstalować System Na Wirtualnej Maszynie

Co to jest KVM? KVM lub maszyna wirtualna oparta na jądrze zapewnia środowisko wirtualne używane do uruchamiania jednego lub więcej dodatkowych systemów operacyjnych poza systemem podstawowym bez zakłócania jego funkcji. W KVM jądro Linuksa korzysta z technologii wirtualizacji, wykorzystując istniejące zasoby systemowe i sprzętowe. Nowe środowisko wirtualne utworzone przez KVM może być wykorzystane do zapewnienia dodatkowego obszaru roboczego dla testerów oprogramowania, programistów, architektów, a nawet użytkowników domowych. W tym samouczku opiszemy, jak zainstalować maszynę wirtualną i korzystać z niej przy użyciu platformy wirtualizacyjnej typu open source - KVM. Polecenia i procedura opisane w tym samouczku zostały uruchomione w systemie Ubuntu 18 na procesorze x86. Procedura instalacji KVM Aby pomyślnie zainstalować KVM w systemie Ubuntu, należy wykonać następujące cztery kroki opisane tutaj w Procedurze instalacji. Krok 1: Weryfikacja wsparcia sprzętowego Przed zainstalowaniem KVM ważne jest sprawdzenie, czy procesor obsługuje wirtualizację i czy technologia wirtualizacji została w nim aktywowana. Uruchom następujące polecenie na terminalu Ubuntu. Możesz otworzyć terminal, naciskając Ctrl + Alt + T lub przez systemowy Dash. $ egrep -c ‘(svm|vmx)’ /proc/cpuinfo Dane wyjściowe tego polecenia są bardzo ważne. Wyjście 1 lub cokolwiek większego niż to wskazuje, że procesor można skonfigurować do korzystania z technologii wirtualizacji. Wyjście 0 wskazuje na niezdolność twojego systemu do uruchomienia KVM. W moim przypadku wynikiem jest 4, co potwierdza, że mogę zainstalować i uruchomić maszynę wirtualną. Następnie należy sprawdzić, czy technologia wirtualizacji jest włączona w systemie, czy nie, ponieważ bardzo ważne jest uruchomienie KVM. Aby to zrobić, użyj następującego polecenia: $ sudo kvm-ok OutPut 1: To wyjście wskazuje, że procesor nie został skonfigurowany do uruchamiania wirtualizacji. Procedura włączenia wirtualizacji polega na pierwszym wejściu do konfiguracji BIOS podczas uruchamiania systemu, edycji konfiguracji systemu w celu aktywacji technologii wirtualnej, a następnie twardym wyłączeniu i włączeniu systemu. Teraz, gdy włączysz system i uruchomisz komendę kvm-ok, wyświetlone zostaną następujące dane wyjściowe: OutPut 2: Poniższe dane wyjściowe wskazują, że system ma włączoną wirtualizację i można tego użyć do przyspieszenia KVM. : Krok 2: Instalowanie pakietu KVM Po sprawdzeniu warunków wstępnych instalacji KVM w systemie, użyj następującego polecenia, aby zainstalować KVM: $ sudo apt-get install qemu-kvm libvirt-bin bridge-utils virt-manager Zostaniesz poproszony o podanie hasła jako jedynego administrator może zainstalować pakiet na Ubuntu. Rozpocznie się proces instalacji; podczas której zostaniesz poproszony o opcję tak lub nie. Wpisz y, aby kontynuować instalację. Instalujemy również pakiet menedżera wirtualnego za pomocą tej instalacji; to graficzne narzędzie do zarządzania maszynami wirtualnymi. Krok 3: Dodanie konta użytkownika na KVM Kolejnym krokiem po instalacji jest dodanie konta użytkownika jako użytkownika pamiętać, że można używać maszyn wirtualnych na KVM tylko wtedy, gdy jesteś użytkownikiem root lub należysz do grupy libvirt / libvirtd. Użyj następującego polecenia, aby dodać się do grupy libvirtd: $ sudo adduser [username] libvirtd Wyjście 1: [nazwa użytkownika] została dodana do grupy libvirtd. To jest wyjście dla nieco starszych wersji KVM, które miały domyślną grupę o nazwie libvirtd. Wyjście 2: To samo polecenie może dać następujące dane wyjściowe w systemie: Oznacza to, że używasz nowej wersji KVM, która ma domyślną grupę libvirt służącą do tego samego celu, co grupa libvirtd. Poniższe dane wyjściowe polecenia groups wskazują, że bieżący użytkownik root jest już członkiem grupy libvirt. Dlatego nie ma potrzeby dodawania się do tej grupy. Aby dodać innych użytkowników do tej grupy, użyj następującego polecenia: $ sudo adduser [username] libvirt Ten nowy użytkownik będzie miał uprawnienia dostępu i zarządzania na KVM. Krok 4: Weryfikacja pomyślnej instalacji Wyloguj się i zaloguj ponownie do systemu i uruchom następującą komendę: $ virsh -c qemu:///system list Poniższe dane wyjściowe wskazują, że wszystko działa poprawnie w systemie. Utwórz nową maszynę wirtualną w KVM Po udanej instalacji KVM możesz od razu zacząć z nią pracować. Zobaczmy, jak uzyskać dostęp do graficznego Virtual Machine Manager na twoim Ubuntu. Możesz uzyskać dostęp do VM Manager poprzez Ubuntu Dash w następujący sposób: LUB uzyskując dostęp poprzez listę aplikacji Ubuntu. Teraz pozwala nam utworzyć przykładową maszynę wirtualną za pośrednictwem menedżera. W tym samouczku będę tworzyć nową maszynę wirtualną dla dodatkowego systemu operacyjnego Ubuntu, którego chcę używać wraz z bieżącą podstawową instalacją tej samej już istniejącej w moim systemie. Pobrałem plik ISO do mojego systemu przez Internet. Wykonaj następujące kroki: Poniższy obraz przedstawia środowisko VM Manager: Możesz utworzyć nową maszynę wirtualną za pomocą menu Plik , Utwórz nową maszynę wirtualną ikonę na pasek narzędzi lub poprzez menu prawym przyciskiem myszy przy wpisie QEMU / KVM w kolumnie „ Nazwa ”. Otworzy się następujące okno dialogowe Nowa maszyna wirtualna: Pamiętaj, że możesz także wyświetlić następujące okno dialogowe, jeśli nie aktywowałeś wirtualizacji procesora. Zapoznaj się z krokiem 1 procedury instalacji, aby pozbyć się tego problemu. Wybierz opcję instalacji spośród czterech dostępnych opcji i kliknij przycisk Przekaż. Wybieram opcję Media instalacji lokalnej, ponieważ plik ISO jest już pobrany z mojego systemu. Pojawi się następujące okno dialogowe: Powyższe okno dialogowe pozwala wybrać lokalizację instalacji mediów. Możesz zainstalować go za pomocą dysku CD-ROM lub DVD lub, podobnie jak ja, użyć obrazu ISO pakietu instalacyjnego. Kliknij Prześlij ; pojawi się następujące okno dialogowe: W tym kroku możesz wybrać pamięć RAM dla nowej maszyny wirtualnej. W systemach 32-bitowych pamięć RAM można zarezerwować tylko do systemach 64-bitowych możesz nawet wybrać więcej niż 2 GB z pamięci dostępnej na komputerze-hoście. W tym oknie dialogowym można również wybrać numer procesora spośród dostępnych procesorów w systemie. Wybierz swój wybór, a następnie kliknij przycisk Przekaż; pojawi się następujące okno dialogowe: Za pomocą tego okna dialogowego można włączyć przechowywanie tworzonej maszyny wirtualnej. Kliknij przycisk Przekaż po włączeniu pamięci; pojawi się następujące okno dialogowe: To jest ostatni krok przed rozpoczęciem instalacji nowej maszyny wirtualnej. Tutaj możesz podać nazwę nowej maszyny wirtualnej i dokonać kilku innych konfiguracji. Kliknij przycisk Zakończ . Instalacja nowej maszyny wirtualnej rozpocznie się w zależności od wybranych opcji i podanych opcji instalacji. Po zakończeniu instalacji maszyna wirtualna otworzy się w nowej konsoli. Możesz zainstalować określony system operacyjny za pomocą tego okna, tak jak w systemie fizycznym. Zainstaluję pakiet Ubuntu na mojej nowej maszynie wirtualnej i zacznę go używać tak, jak na normalnym komputerze bez wpływu na mój oryginalny system operacyjny. Zarządzaj maszyną wirtualną KVM Za pośrednictwem odpowiedniej konsoli maszyny wirtualnej Po utworzeniu nowej maszyny wirtualnej otwiera się ona w stanie uruchomionym. Za pomocą nowej konsoli maszyny wirtualnej możesz wykonywać następujące operacje zarządzania na maszynie wirtualnej: Włącz maszynę wirtualną Możesz włączyć maszynę wirtualną, klikając przycisk Start znajdujący się na pasku narzędzi. Wstrzymaj maszynę wirtualną Możesz wstrzymać maszynę wirtualną, klikając przycisk Wstrzymaj znajdujący się na pasku narzędzi. Spowoduje to tylko wstrzymanie maszyny wirtualnej, a nie jej wyłączenie. Zamknij maszynę wirtualną Aby wyłączyć maszynę wirtualną, podobnie jak system operacyjny na komputerze fizycznym, kliknij przycisk Zamknij na pasku narzędzi. Migawki Migawka to bieżący stan systemu w danym momencie. Obejmuje to informacje o stanie pamięci, dysku i urządzenia. Możesz wykonać migawkę maszyny wirtualnej w czystym stanie przed uruchomieniem potencjalnie śmiertelnej procedury. Pomoże Ci przywrócić system do stanu czystego na wypadek wystąpienia problemu w przyszłości. Możesz wykonywać migawki maszyny wirtualnej i zarządzać nimi za pomocą ikony Zarządzaj migawkami na pasku narzędzi. Po wykonaniu migawki przypisywany jest unikalny identyfikator, dzięki czemu można uzyskać do niego dostęp później za pomocą tego identyfikatora. Klonowanie maszyny wirtualnej Istnieje możliwość klonowania istniejącej maszyny wirtualnej z tym samym systemem operacyjnym i szczegółami konfiguracji, wybierając opcję Klonuj z menu Maszyna wirtualna. Możesz edytować niektóre konfiguracje nowego klonu, na przykład Konfiguracja sieci. Zastosowanie tego nowego klonu polega na tym, że ponieważ jest on oparty na poprzedniej maszynie wirtualnej, jego migawki mogą być szczególnie pomocne dla oryginalnej maszyny wirtualnej. Klony są również pomocne w tworzeniu klastrowej sieci maszyn wirtualnych tego samego typu i zarządzaniu nimi. Migruj maszynę wirtualną Po migracji maszynę wirtualną można pomyślnie uruchomić w systemie docelowym. Aby przeprowadzić migrację maszyny wirtualnej, wybierz opcję Migruj z menu Maszyna wirtualna. Wykonaj zrzut ekranu Możesz również zrobić zrzut ekranu swojego środowiska VM, po prostu wybierając opcję Wykonaj zrzut ekranu z menu maszyny wirtualnej. Przekieruj USB Możesz pozwolić wirtualnemu systemowi operacyjnemu na dostęp i korzystanie z urządzenia USB, wybierając opcję Przekieruj urządzenie USB z menu Maszyny wirtualnej. Wyślij klucz Wysyłając kombinacje skrótów klawiszowych do komputera docelowego, możesz używać tych kluczy na maszynie wirtualnej bez wpływu na komputer hosta przez ograniczony czas. Virtual Manager jest wyposażony w zestaw takich skrótów klawiszowych, których można używać przez pewien czas wyłącznie na komputerze docelowym za pośrednictwem menu Wyślij klucz. Wyświetlanie i konfigurowanie szczegółów sprzętu Możesz przeglądać i konfigurować szczegóły systemowe i sprzętowe maszyny wirtualnej, klikając ikonę informacji (w kształcie i) na pasku narzędzi lub wybierając opcję Szczegóły z menu Widok. za pomocą Virtual Machine Manager Virtual Machine Manager pozwala zarządzać następującymi opcjami połączenia KVM i nowej maszyny wirtualnej: Monitoruj użycie procesora Możesz monitorować wykorzystanie procesora przez maszynę-gościa i maszynę hosta poprzez opcję Wykres w menu Widok. Edytuj szczegóły połączenia Za pomocą opcji Szczegóły połączenia w menu Edycja możesz zarządzać i konfigurować interfejsy sieci wirtualnej, pamięci i interfejsów sieciowych połączenia KVM. Usuń maszynę wirtualną Możesz usunąć maszynę wirtualną za pomocą opcji Usuń w menu Edycja graficznego menedżera maszyn wirtualnych. Zarządzaj preferencjami Innymi preferencjami dla połączenia można zarządzać za pomocą opcji Preferencje w menu edycji. Ten artykuł powinien pomóc ci w dogłębnym zrozumieniu środowiska maszyn wirtualnych dostarczonego przez KVM. Nauczyłeś się koncepcji KVM, jak zainstalować maszynę wirtualną wraz z nowym systemem operacyjnym na niej. Masz również pierwsze kroki z uruchamianiem i zarządzaniem maszynami wirtualnymi na komputerze docelowym. W artykule wprowadzono Cię do środowiska Virtual Manager, w którym możesz skonfigurować ustawienia połączenia i sprzętu dla nowej maszyny wirtualnej. Teraz nie potrzebujesz nowego sprzętu do uruchomienia dodatkowego systemu operacyjnego, którego możesz tymczasowo użyć do testowania oprogramowania, wdrażania i projektowania lub po prostu dlatego, że potrzebujesz go jako użytkownika domowego.

Hyper-V, to dostępne od czasu systemu Windows Server 2008 R2 i Windows 8 Pro narzędzie do wirtualizacji komputerów zaszyte w system w wersji innej, niż Home. W skrócie? Pozwala nam stworzyć z poziomu systemu operacyjnego zupełnie „nowy komputer” z niezależnym systemem, gdzie możemy uczyć się zarządzania systemami, eksperymentować, a nawet wykorzystywać je do grania lub pracy. Pozostaje odpowiedzieć na pytanie, czy maszyna wirtualna w Hyper-V, wymaga od nas dużego nakładu pracy? Instalacja maszyny wirtualnej w Hyper-V w skrócie Aktywować wirtualizację z poziomu BIOSuAktywować Hyper-VWłączyć narzędzie Hyper-VStworzyć nową maszynę wirtualnąWybrać np. plik ISO pożądanej maszyny Zanim przeprowadzicie instalacje, zadbajcie o konfigurację Hyper-V, to narzędzie zaszyte w każdej nowej wersji Windowsa z wyjątkiem wydania Home, które do działania wcale nie wymaga specjalnie wydajnego komputera. Oczywiście im lepszy sprzęt macie, tym doświadczenie na wirtualnej maszynie będzie lepsze, ale martwić powinniście się głównie o miejsce na dysku (najlepiej SSD), jak i pamięć operacyjną (RAM), której 4 GB, to minimum. Czytaj też: Procesor graficzny Larrabee sprzedany, czyli Intel i jego wyboista graficzna przygoda Zanim zaczniecie przygodę z Hyper-V, musicie upewnić się, czy funkcja Hyper-V jest w ogóle aktywowana z poziomu BIOSu. Dokładniej mówiąc, wszystko rozbija się o to, czy sam procesor posiada włączoną funkcję: Dokonacie tego w prosty sposób, po prostu wchodząc w funkcje systemu Windows. Jeśli znajdziecie wzmiankę o Hyper-V Platform, a ta będzie szara i bez ptaszka (zablokowana), to czeka Was krótka przygoda w BIOSie. Z racji tego, że ustawienia różnią się od płyty głównej i producenta, musicie przygotować się na kilka minut poszukiwania odpowiedniej opcji w zakładce Advanced, a następnie Device Configurations, która powinna mieć opcję, wspominającą coś o wirtualizacji, czy technologii VTx. To jednak nie jest regułą i jak widzicie powyżej, sam znalazłem ją w zakładce „Advanced” na płycie X570 PG Velocita od ASRocka. Jeśli jednak zdołacie to zrobić, cięższa połowa pracy będzie już za Wami, bo po restarcie komputera, będziecie mogli z poziomu systemu aktywować wsparcie Hyper-V. Czytaj też: Wyjaśniamy HDMI i funkcję SBTM. Dlaczego najwięcej zyskają gracze? Dokonacie tego na dwa sposoby – albo ponownie odwiedzając menu z funkcjami systemu Windows i zaznaczając w nich Hyper-V, albo z poziomu CMD, czy PowerShella uruchomionego z uprawnieniami administratora. Bez względu na wybór, będziecie musieli poczekać chwilę i ponownie zresetować komputer. PowerShellEnable-WindowsOptionalFeature -Online -FeatureName Microsoft-Hyper-V -AllCMDDISM /Online /Enable-Feature /All /FeatureName:Microsoft-Hyper-V Czytaj też: FPS vs Hz. Wyjaśniamy różnice klatek na sekundę i odświeżania ekranu Maszyna wirtualna w Hyper-V Dalszy proces, to już tak naprawdę kwestia przeklikania kilku okienek. Zanim jednak to zaczniecie, sugeruje zapoznać się z pojemnością pamięci operacyjnej Waszego komputera oraz przestrzenią dyskową (umieszczając ją na SSD, znacząco przyspieszycie jej działanie), jaką będziecie chcieli przeznaczyć maszynie. Windows 10 Creation Tool Windows 10 Creation Tool Bezpośrednie pobieranie Warto też przygotować plik ISO, bo choć system będziecie mogli zainstalować później, zrobienie tego z marszu jest zdecydowanie wygodniejsze. Możecie to zrobić za darmo, pobierając ISO bezpośrednio, albo z wykorzystaniem oficjalnego narzędzia Microsoftu (tutaj pobierzecie Windows 10, a tutaj Windows 11). Kiedy już znajdziecie się w kreatorze maszyny wirtualnej, przywita Was menu, w którym będziecie mogli podać nazwę maszyny (sugeruję użycie jednoznacznie określającej dane zastosowanie maszyny) oraz lokalizację, w której będzie gromadzić swoje pliki. Upewnijcie się, że albo ta Wam odpowiada, albo zmieńcie ją na odpowiednią (np. na innym dysku, aby nie zaśmiecać głównej partycji systemowej). Drugi krok, to wybór generacji i tak jak generacja 1 jest domyślna, bo wspiera większą liczbę systemów, tak generacja 2 jest zdecydowanie nowocześniejsza i ją sugeruję wybrać, o ile macie dostęp do 64-bitowej wersji systemu operacyjnego. Następnym krokiem jest wpisanie ilości pamięci operacyjnej, do której maszyna będzie miała dostęp. Zwykle 4096 MB, to minimum, aby zapewnić jej płynność działania. Opcja pamięci dynamicznej” odnosi się z kolei do tego, że pamięć nie będzie przypisywana „na sztywno”, a regulowana zależnie od obciążenia. W większości przypadków warto pozostawić tę opcję włączoną. Następne menu dotyczy już sfery sieciowej, którą możecie pozostawić w spokoju, jeśli nie wiecie, jak będziecie wykorzystywać maszynę. „Niepodłączona” oznacza, że będziecie kompletnie odcięci od sieci oraz innych maszyn, a Default Switch pozwoli Wam np. na przenoszenie udostępnionych plików z innych komputerów. Jednym z finalnych etapów jest określenie ponownie lokalizacji, ale tym razem nie samej maszyny, a miejsca, w którym będą zapisywane na niej pliki, czy system operacyjny. To innymi słowy taki „wirtualny dysk systemowy”, który na Waszym głównym komputerze przyjmie postać zwyczajnego folderu. Nie bójcie się też przypisywać do maszyny zbyt mało, bo nawet jeśli wpiszecie 800 GB na 1 TB dysku, to w praktyce maszyna nie zajmie Wam 80% pojemności prawdziwego nośnika. Będzie to regulowane na bieżąco zależnie od tego, ile miejsca zajmuje sama maszyna wirtualna. Ostatni etap, to albo pozostawienie maszyny w spokoju i sfinalizowanie jej, albo wskazanie pliku ISO, z którego rozpoczniecie w tradycyjny sposób instalacje bezpośrednio po uruchomieniu maszyny wirtualnej. To tak naprawdę wszystko, jeśli idzie o tworzenie maszyny wirtualnej w Hyper-V, bo ostatnim ekranem jest ten z podsumowaniem wszystkich informacji na jej temat. Chciałbym na koniec zaznaczyć, że choć podejmowane w kreatorze decyzje wydają się wręcz ostateczne, to wcale takie nie są. Po wyłączeniu maszyny możemy tak naprawdę zmieniać większość wszystko raz jeszcze zależnie od potrzeb, ale poza wyborem generacji.

. 295 713 778 118 696 412 178 731

jak zainstalować system na wirtualnej maszynie