-Wiesz, że kawa należy do najczęściej spożywanych napojów na kuli ziemskiej, a statystyczny Polak wypija jej trzy kilogramy rocznie- Iza przyniosła mi kolejną filiżankę. -My na pewno podwyższamy statystyki – odpowiedziała Zuza. – Nie wyobrażam sobie poranka bez kawy z mlekiem. -Poranka, środka dnia, popołudnia – wyliczałam. – W pracy, w domu, na urlopie. W każdym miejscu i czasie. A tę kawiarnię lubię najbardziej. -Leżenie na plaży wyszłoby taniej – zauważyła Basia,- ale rzadko wyjeżdżamy razem, więc nie marudzę (uniosła ręce jakby się broniła). Przesiądźmy się na sofę na tarasie. Pogapimy się na morze i poudajemy damy odginając mały palec trzymając filiżankę. Rozciągnęłyśmy się na sofach delektując się kawą. Przy stoliku obok siedziały dwie dziewczyny. -Źle robisz – tłumaczyła jedna drugiej. – Zasada jest taka: on dzwoni, potem ty dzwonisz, on napisze, ty odpisujesz. I to nie od razu. Muszą minąć co najmniej dwa dni pomiędzy kontaktem słownym lub pisemnym. Inaczej pomyśli, że już cię zdobył. Jak w matematyce: musisz policzyć ile razy on napisał, tyle razy ty odpisujesz. Dzwoniąc lub pisząc więcej niż on, dajesz mu do zrozumienia, że ci zależy, że po prostu lecisz na niego. A to błąd. Trzeba trzymać mężczyzn w niepewności. -Poczekaj, to jak on mnie zaprosił na spacer, potem zadzwonił to ja teraz powinnam go zaprosić na spacer, czy do niego oddzwonić?- Jęknęła druga. -Zadzwonić. I nie gadać o spacerze. To on powinien zaproponować spotkanie. -Poczekaj. Pogubiłam się. „Pisze – czekam” to załapałam. A jak przyniesie kwiaty to czym się odwdzięczam? -Uśmiechem wariatko, uśmiechem. Dopiłaś kawę to idziemy. Po drodze wytłumaczę ci jeszcze raz. Stosuję tę matematyczną zasadę od lat i działa. Uwierz mi. Kiedy dziewczyny się oddaliły, Izka popatrzyła na mnie rozbawiona: – Notowałaś? – No coś ty. Zgubiłabym się już po drugim telefonie i trzeciej wiadomości. To już wiem skąd te kłopoty z facetami: przez nieznajomość matematyki. Według tej metody szansę na udany związek mają tylko umysły ścisłe. -Nie ma sprawiedliwości na świecie- ponuro zabrzmiała Basia. Wybuchnęłyśmy śmiechem. Z całej naszej paczki to Basia była najlepsza z matmy.

"Wiele osób nie wierzy, że ja, taki facet, jestem sam. Dobrze wyglądający, zaradny, z pasjami" — pisze w swoim liście Sławek, któremu od wielu lat nie szczęści się w miłości. Sławek jest rozczarowany i zniechęcony, bo w swoje związki wkładał dużo energii, a ostatecznie był porzucany. Jaki jest powód jego niepowodzeń? "Znajoma radziła mi iść do egzorcysty. Druga powiedziała, że mam przechlapane i tylko szeptucha może mi pomóc" — pisze Sławek "Zdecydowanie odradzam spotkania z egzorcystą, szeptuchą, czy odprawianie magicznych rytuałów. Choć nie są one groźne, często sprawiają, że zaczynamy wierzyć w tajemną moc, a nie w siebie i w to, że to od nas wszystko zależy" — zauważa psycholożka Katarzyna Kucewicz "Niepowodzenia miłosne ciągnące się za nami od lat często z czegoś wynikają. Nie z tego, że ktoś rzucił na nas urok czy klątwę, tylko z naszego podejścia do miłości" — tłumaczy ekspertka Więcej porad znajdziesz na stronie głównej Tekst został opublikowany w ramach cyklu "Sympatia radzi", w którym wraz z psychologami udzielamy porad związanych z relacjami i miłością. Oto list Sławka*: Niedługo kończę 43 lata. Szukam poważnego związku od 18 lat i nie wiem, czy można mi jeszcze pomóc. Wiele osób nie wierzy, że ja, taki facet, jestem sam. Dobrze wyglądający, zaradny, z pasjami, z wykształcenia jestem magistrem inżynierem. Problem jest taki, że jak napiszę w Sympatii do ładnej ze zdjęcia dziewczyny (nie to, że musi być modelka), to praktycznie nikt nie odpisuje, tak jakby coś je powstrzymywało. Dziwne jest to, że do tej pory byłem w związkach, gdzie większość dziewczyn nie miała ojców. Jedna z nich sypiała rok z mężem przyjaciółki, inna na swojego brata nasłała kumpli i tak go pobili, że wylądował w szpitalu. Jeszcze innej pomogłem skończyć studia, bo ani matka, ani ojciec nie chcieli dać jej na to pieniędzy. I co na to moja była? Powiedziała na koniec, że nie jestem taki, jak jej ojciec, nie mam takiej pewności siebie. Szkoda gadać. Jedna znajoma radziła mi iść do egzorcysty. Druga powiedziała, że mam przechlapane i tylko szeptucha może mi pomóc. Byłem u pani, która jest psychologiem i zajmuje się, jak to mówi, naprawianiem małżeństw i ludzi, ale u mnie stwierdziła tylko dużą wrażliwość. Naprawdę nie wiem, czy ktoś może mi pomóc. Z góry dziękuję, Piotrek. Odpowiedź psycholożki Katarzyny Kucewicz: Panie Sławku, czytając Pana list wyobrażam sobie, jak duże jest Pana zniechęcenie i rozczarowanie poprzednimi relacjami. Nie były one udane i niestety zaważyły na tym, jak dzisiaj postrzega Pan związki i miłość, jakie ma Pan podejście do kobiet. Kiedy mamy na koncie wiele nieudanych relacji, zaczynamy się zniechęcać i nabierać przekonania, że już nic dobrego nie czeka nas w przyszłości. Zaczynamy także sądzić, że skoro poznaliśmy tyle kobiet i nie udało się nam stworzyć rodziny, to kolejne relacje też nie będą udane i pewnie znowu zostaniemy z niczym, bo nie mamy do kobiet szczęścia. Faktycznie te historie spowodowały to, że dzisiaj jest Pan rozczarowany — wkładał Pan dużo energii w związki, a ostatecznie i tak był porzucany. Proszę jednak nie popełnić błędu logicznego — to, że poprzednie relacje nie były właściwe, nie znaczy, że kolejne również takie będą. Każda znajomość to nowy start, nowa droga do pokonania, nowa historia, którą piszecie oboje. To przede wszystkim nowa osoba w Pana życiu, która zawsze jest inna od poprzednich. Kiedy szufladkujemy wszystkie kobiety, że są niedojrzałe, infantylne czy roszczeniowe, zaczynamy sabotować relacje, czyli robić wszystko, żeby sobie udowodnić, że i tak nic z tego nie wyjdzie. Najlepsze, co może Pan dla siebie zrobić, to uzbroić się w cierpliwość i zmienić swoje nastawienie na pozytywne i pełne zaciekawienia. Poczuć większe sprawstwo w budowaniu relacji. Kiedy myślimy w taki sposób: "coś powstrzymuje kobiety, nie mam szczęścia, tylko szeptucha mi pomoże", to zaczynamy wierzyć w to, że wisi nad nami jakieś fatum, że los nam nie sprzyja, że krąży wokół nas zła energia. Wierzenie w siły wyższe, które krzyżują nam plany, sprawia, że czujemy się bezradni i bezwolni. W efekcie bardzo nas to osłabia. Dlatego zdecydowanie odradzam spotkania z egzorcystą, szeptuchą, czy odprawianie magicznych rytuałów. Choć nie są one groźne, często sprawiają, że zaczynamy wierzyć w tajemną moc, a nie w siebie i w to, że to od nas wszystko zależy i to nasze zachowanie musimy zmienić, przearanżować, aby odnieść sukces na polu matrymonialnym. Jeśli od kilkunastu lat relacje nam nie wychodzą, to prawdopodobnie popełniamy potężny błąd już na samym początku. Jaki to błąd? Warto, żeby porozmawiał Pan dalej z psycholożką, która na kolejnych sesjach (zwykle powinno być ich co najmniej kilka, kilkanaście) spróbuje odszukać w panu nieadaptacyjne schematy zachowań i wskaże, gdzie może tkwić sedno problemu. Czasami chodzi o to, jakie kobiety wybieramy. Jeśli naszym kryterium jest wyłącznie powierzchowność — rozczarowań spotykamy wiele. Jeśli nie zwracamy w ogóle uwagi na opis i kierujemy się "chemią", "przyciąganiem" — także. Często ludzie zachwycają się czyimś urokiem do tego stopnia, że przestają zwracać uwagę na inne atrybuty, które wychodzą na jaw dopiero po czasie. A warto, podchodząc poważnie do randkowania, nie tylko patrzeć, ale i słuchać tego, co mówi do nas wybranka. Ciąg dalszy tekstu pod materiałem wideo... Napisał Pan o tym, że psycholog zauważyła Pana wrażliwość. To bardzo ważna informacja, którą warto zgłębić. Może ona oznaczać wiele — wrażliwość czasami jest związana z naszą nadreaktywnością i wymaga pracy nad sobą. Czasem oznacza, że jesteśmy wysoko wrażliwi i potrzebujemy bardzo konkretnych cech partnera, żeby czuć się z nim bezpiecznie (wtedy dobrze sobie te cechy uzmysłowić). Wrażliwość może też oznaczać, że łatwo się zakochujemy i mamy w sobie wielkie pragnienie miłości, tak wielkie, że kiedy ona przychodzi, zatapiamy się i nie jesteśmy w stanie racjonalnie oceniać sytuacji. Jeśli to ostatnie pasuje do Pana, to pocieszę, że terapia może tu bardzo pomóc — pomóc podreperować poczucie własnej wartości, które często sprawia, że w miłości tracimy rozsądek i samych siebie. To ważne, by odpowiednio formułował Pan swoje wiadomości do kobiet w Sympatii — w duchu zaciekawienia, optymizmu i uśmiechu. Kiedy piszemy do kogoś, mając z tylu głowy przekonanie, że i tak nikt nam nie odpisze, że wszystko to na nic, to nasz list brzmi drętwo, nieciekawie, a czasem nawet nieprzyjemnie i arogancko. Zastanawia się Pan, dlaczego kobiety, które Pan poznawał, zawsze miały jakiś problem z ojcem. Czy to przypadek, że przyciąga Pan wybranki mające poczucie deficytu w tych relacjach? Prawdopodobnie nie. Sądzę, że może być to związane z tym, jakie komunikaty Pan do tych kobiet wysyła — być może duża opiekuńczość i troska sprawiają, że przyciąga Pan kobiety, które lubią, jak ktoś się nimi zajmuje i opiekuje, trochę jak dziećmi. Niestety nierzadko idzie to w parze z pewną niedojrzałością emocjonalną i tu może już być kłopot — bo przecież w związku chciałoby się być z dojrzałą kobietą, która odwzajemnia miłość i też troszczy się o drugą stronę. Jeśli nie chce Pan tworzyć relacji opartej na tym, że Pan jest swojego rodzaju figurą zastępczego taty, który wyłącznie się troszczy i opiekuje, a wolałby Pan partnerstwo, to ważne, by zmienił Pan narrację i sposób postępowania w relacjach. Czyli miał pewne oczekiwania, nie doradzał na każdym kroku, pytał o zdanie, także prosił o pomoc (nie tylko ją oferował) i traktował kobietę na równi ze sobą, a nie w sposób pouczający i protekcjonalny (bardzo często nadmiarowa opiekuńczość idzie z tym w parze). Tak jak wspominałam, niepowodzenia miłosne ciągnące się za nami od lat często z czegoś wynikają. Nie z tego, że ktoś rzucił na nas urok czy klątwę, tylko z naszego podejścia do miłości. Trudno mi określić, jak to jest u Pana, musiałabym głębiej poznać całą Pana historię, ale być może Pana podejście zaprzecza Pana pragnieniom. Czasami jest tak, że chcemy związku, ale tak naprawdę w naszym życiu nie ma miejsca na relację — bo mamy swoje przyzwyczajenia, swoje pasje, swoje sprawy i tak z jednej strony — chcemy romansu, a z drugiej — jest nam dobrze w naszym bezpiecznym świecie singla. Warto zadać sobie przekorne pytanie: "Dlaczego nie chcę być w związku?" Pierwsza reakcja to zawsze zawołanie: "Ale ja chcę być w związku!" Mimo to, proszę zapytać siebie, dlaczego jakaś część Pana osobowości NIE CHCE relacji. Czasami człowiek zarzeka się, że chce miłości, tak czuje, ale jak zaczyna się zastanawiać, to przychodzą mu do głowy różne myśli, np. "Nie chcę, bo boję się upokorzenia, nie zniosę porzucenia, nie chcę być oszukany, nie chcę cierpieć, wolę być sam". Dochodząc do tego, dlaczego nie chcemy być w związku, zaczynamy siebie lepiej rozumieć i lepiej się o samych siebie troszczyć. Troszczyć, czyli na przykład stosować wobec siebie uważną narrację afirmacyjną w rodzaju: "Boję się odrzucenia, ale chcę dać sobie szansę, nie będę unikał miłości". Nawiasem mówiąc, zachęcam Pana do stosowania pokrzepiających afirmacji, czyli myślenia różnych myśli o charakterze wdzięczności i doceniania tego, co Pan posiada. Wszystko po to, by nie zalewały Pana ponure myśli o samotności, bo one są ciężkim bagażem na plecach, kiedy poszukuje się miłości. Joanna Godecka — psychoterapeutka, coach, trenerka, prowadząca Gabinet Psychoterapii INSIDE YOU. Ekspert i doradca w sprawach relacji. Autorka książek, "Miłość na celowniku", "Nie odkładaj życia na później" czy "Przestań się zamartwiać". Członek Polskiego Stowarzyszenia Terapeutów TSR. Gdzie znajduje się małżonków we współczesnej Polsce? [INFOGRAFIKA] - Polska Grupa Infograficzna / Źródło:

Czy naprawdę mamy prawo do szczęścia? Czy możemy obnosić się z naszym szczęściem tuż pod nosem tych, którzy cierpią, którzy przeżywają swoje dramaty? Na to pytanie, które wcześniej czy później dotknie każdego z nas, ojciec Jean-Dominique Dubois odpowiada w ten sposób: „Chrześcijanin, który spotkał Jezusa nie tylko może

Nie ma z tobą nic złego – ale może być problem z twoim zdjęciem profilowym, twoim profilem, twoim stylem rozmowy lub możesz szczekać niewłaściwą spódnicę. Może to zdjęcie z twoim mieczem świetlnym nie przyciąga zbyt wiele pozytywnej uwagi. Niech dziewczyna, którą znasz, a nawet twoja siostra, wybierze sobie zabawne zdjęcie, które pokazuje trochę akcji i osobowości. Jeśli korzystasz z kamery internetowej, jesteś na antenie! Musisz wyglądać na ożywioną i dość modną. Usiądź, uśmiechnij się, uczesz włosy i załóż porządną koszulę. Zawsze patrzysz na profile dziewczyn, ale poświęć trochę czasu na zapoznanie się z profilami niektórych facetów, którzy wydają się przyciągać kobiety. Przeczytaj ich profile i urozmaicić swój trochę rzeczami, których się uczysz. Bądź dobrym rozmówcą, bądź animowany i dodawaj wiele interesujących szczegółów do swoich czatów. Robisz mnóstwo fajnych rzeczy – rozmawiaj o nich w zabawny sposób. Nie udzielaj krótkich, nudnych odpowiedzi ani nie zadawaj tych samych starych pytań. Co najważniejsze, szukaj takich dziewczyn, które mogą być tobą zainteresowane, nawet jeśli nie sądzisz, że będziesz nimi zainteresowany. Poszukaj nieoszlifowanego diamentu, który może nie mieć najbardziej błyszczącego lub najciekawszego profilu. Poszukaj dziewczyny, która wygląda na to, że może też nie mieć szczęścia w Internecie. Może oboje macie trochę nieśmiałości, żeby to przezwyciężyć. Znajdź kilka „praktykujących” dziewczyn. Nie łam im serc, ale używaj siebie nawzajem, aby dopracować swój styl i osobowość online. Nawet jeśli związek nigdzie się nie rozwija, zdobędziesz przydatne doświadczenie. Ale nie zdziw się, jeśli znajdziesz przyjaciela, z którym chcesz się spotkać na randce. Jesteś sfrustrowany, ponieważ czarujące panienki cię nie doceniają, ale czy nie lekceważysz dziewczyn z „drugiego poziomu”? Jest wiele księżniczek o ciepłych sercach, gorących ciałach i kochających ramionach chowających się za okularami i złą fryzurą. Gdy zdobędziesz kilka sukcesów za pasem, cały proces stanie się znacznie łatwiejszy i bardziej naturalny. Idź zdobyć ich! Dlaczego nie mam szczęścia w miłości Zdrowy i stabilny związek z kimś, kogo kochasz, wydaje się kwestią szczęścia. Ważne jest jednak, aby o tym pamiętać mnogość czynników psychologicznych które mogą wpływać na szczęście w miłości, a to może pomóc nam znaleźć idealnego partnera. . 96 488 6 575 139 693 216 288

dlaczego nie mam szczęścia w miłości